شرمنده ایم شرمنده!
بسم الله الرحمن الرحیم
با توسل به امام عصر (عج)
امروز،به وبلاگ هایی سر زدم
قبلا هم که وارد این وبلاگ ها میشدم
یعنی همان ویلاگ های مذهبی و امام زمانی(عج)
خوشحال شدم
که تنها نیستیم.
اما
سوز حرف هایشان،
خوشحالی ام را برد.
درباره بدی گناهان
چقدر امام زمان را با گناه،ناراحت می کنم.
چقدر حضرت زهرا را اذیت می کنم.
دقت کردید وقتی گناه می کنیم
بعد می خواهیم توبه کنیم
توبه که کردیم
باز بعدا گناه می کنیم
خدا می پذیرد
ولی من به خودم می گویم
چه آدم نامردی هستی!
چه خوب است که گناه نکنم.
شما پدرتان را چقدر دوست دارید؟
حاضرید به ایشان ظلم کنید؟
قطعا خیر
پس چکونه انسان به پدر اصلی خود ظلم می کند؟
و پدر دلسوز خود را با گناه
محبوس می دارد؟!؟!
من با گناه
امام زمانم را محبوس نگه می دارم
ظلم می کنم
ظلم!
آن وقت باز امام زمان ما را نفرین نمی کنند
دگر چه می خواهیم؟
امام به این مهربانی
بعدش هم
مگر نمی دانید گناه به ضرر خود انسان است
این یعنی خدا دلسوزی ما را می کند!
بعد ما دلسوزی خدا را نمی پذیریم
باید کاری کرد
که وقتی آقا را دیدیم
شرمنده نباشیم.
اللهم عجل لولیک الفرج
عکس از سایت https://shamim.valiasr-aj.com/
